Szkoła Podstawowa

Im. Jana Pawła II

W Bielicach

 

 

Przedmiotowe Zasady Oceniania

z Języka Angielskiego

 

I etap edukacyjny klasy I-III

 

Obowiązują od 01.09.2023r.

 

 

PZO z języka angielskiego dla klas I – III uwzględnia w swej treści w szczególności:

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu

umiarkowanym lub znacznym, kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły I stopnia,

kształcenia ogólnego dla szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy oraz kształcenia ogólnego dla szkoły policealnej.

Zestaw realizowanych w szkole programów nauczania języka niemieckiego:

 

W oparciu o podręcznik Explorer Treetops

Wydawnictwo Oxford

 

PZO zawiera:

• Nową podstawę programową i zawarte w niej cele nauczania języka obcego w I etapie
• Formy oceniania
• Zasady wystawiania i poprawiania ocen
• Wymagania edukacyjne na poszczególne stopnie szkolne

 

PODSTAWA PROGRAMOWA EDUKACJI WCZESNOSZKOLNEJ W ZAKRESIE JĘZYKA OBCEGO NOWOŻYTNEGO

I etap edukacyjny: klasy I–III

• Treści nauczania – wymagania szczegółowe Edukacja językowa. Język obcy nowożytny.

1. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych dotyczących jego samego i jego najbliższego otoczenia, umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
   1. ja i moi bliscy (rodzina, przyjaciele);
   2. moje miejsce zamieszkania (mój dom, moja miejscowość);
   3. moja szkoła;
   4. popularne zawody;
   5. mój dzień, moje zabawy;
   6. jedzenie;
   7. sklep;
   8. mój czas wolny i wakacje;
   9. święta i tradycje, mój kraj;
   10. sport;
   11. moje samopoczucie;
   12. przyroda wokół mnie;
   13. świat baśni i wyobraźni.
2. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne, artykułowane wyraźnie i powoli, w standardowej odmianie języka:
   1. reaguje na polecenia;
   2. rozumie sens krótkich wypowiedzi, opowiadań, bajek i historyjek oraz prostych piosenek i wierszyków, szczególnie gdy są wspierane np. obrazkami, rekwizytami, ruchem, mimiką, gestami, dodatkowymi dźwiękami;
   3. znajduje w wypowiedzi określone informacje.

3. Uczeń rozumie wyrazy oraz jedno- lub kilkuzdaniowe, bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. historyjki obrazkowe z tekstem, opowiadania):
   1. rozumie ogólny sens tekstu, szczególnie gdy jest wspierany obrazem lub dźwiękiem;
   2. znajduje w wypowiedzi określone informacje.
4. W zakresie wypowiedzi ustnych uczeń:
   1. powtarza wyrazy i proste zdania;
   2. tworzy bardzo proste i krótkie wypowiedzi według wzoru, np. nazywa obiekty z otoczenia i opisuje je, nazywa czynności;
   3. recytuje wiersze, rymowanki, odgrywa dialogi, śpiewa piosenki – samodzielnie
   4. lub w grupie np. w realizacji małych form teatralnych;
   5. używa poznanych wyrazów i zwrotów podczas zabawy.
5. W zakresie wypowiedzi pisemnych uczeń:
   1. przepisuje wyrazy i proste zdania;
   2. pisze pojedyncze wyrazy i zwroty;
   3. pisze bardzo proste i krótkie zdania według wzoru i samodzielnie.
6. W zakresie reagowania uczeń:
   1. reaguje werbalnie i niewerbalnie na polecenia;
   2. przedstawia siebie i inne osoby – mówi np. jak się nazywa, ile ma lat, skąd pochodzi, co potrafi robić;
   3. zadaje pytania i udziela odpowiedzi w ramach wyuczonych zwrotów;
   4. stosuje podstawowe zwroty grzecznościowe (np. wita się i żegna, dziękuje, prosi, przeprasza);
   5. wyraża swoje upodobania.
7. W zakresie przetwarzania tekstu uczeń nazywa w języku obcym nowożytnym np.

osoby, zwierzęta, przedmioty, czynności – z najbliższego otoczenia oraz przedstawione w materiałach wizualnych i audiowizualnych.

8. Uczeń:
   1. wie, że ludzie posługują się różnymi językami i aby się z nimi porozumieć, warto nauczyć się ich języka;
   2. posiada podstawowe informacje o krajach, w których ludzie posługują się danym językiem obcym.
9. Uczeń potrafi określić, czego się nauczył, i wie, w jaki sposób może samodzielnie pracować nad językiem (np. przez oglądanie bajek w języku obcym nowożytnym, korzystanie ze słowników obrazkowych i gier edukacyjnych).
10. Uczeń współpracuje z rówieśnikami w trakcie nauki.
11. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. ze słowników

obrazkowych, książeczek), również za pomocą technologii informacyjno-komunikacyjnych.

• Warunki i sposób realizacji

Edukacja wczesnoszkolna jako pierwszy etap kształcenia w systemie szkolnym obejmuje

trzy lata nauki w klasach I–III. Charakteryzują ją:

1. spokój i systematyczność procesu nauki;
2. wielokierunkowość;
3. dostosowanie tempa pracy do możliwości psychoruchowych każdego ucznia;
4. dostosowanie poznawanych zagadnień do możliwości percepcyjnych ucznia. W kształceniu językowym na I etapie edukacyjnym niezbędne jest:
   1. zapewnienie przez szkołę zajęć z takiego języka obcego nowożytnego, którego nauka może być kontynuowana na II i III etapie edukacyjnym (odpowiednio w klasach IV– VIII szkoły podstawowej i w szkole ponadpodstawowej);
   2. realizowanie treści zawartych w podstawie programowej kształcenia ogólnego z zakresu

języka obcego nowożytnego w sposób spójny z treściami podstawy programowej kształcenia ogólnego dla edukacji wczesnoszkolnej z zakresu edukacji polonistycznej, matematycznej,

społecznej, plastycznej, technicznej, informatycznej i muzycznej. Niezbędne jest zatem, aby nauczyciel języka obcego nowożytnego zapoznał się z całą podstawą programową kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej z zakresu edukacji wczesnoszkolnej i na bieżąco śledził jej realizację, tak aby edukacja z zakresu języka obcego nowożytnego wspierała i była wspierana przez treści nauczania określone dla pozostałych edukacji, przede wszystkim w zakresie

kluczowych pojęć i umiejętności, takich jak np. liczenie, pisanie;

1. stosowanie przez nauczyciela technik uwzględniających możliwości i potrzeby rozwojowe dzieci, w tym przede wszystkim technik odwołujących się do multisensoryczności

(wykorzystujących ruch, dźwięk, obraz), sprzyjających kształtowaniu twórczego podejścia i pozytywnego nastawienia do nauki języka obcego nowożytnego. Ważne jest, aby sala, w

której odbywa się nauka języka obcego nowożytnego, dawała możliwość przeprowadzania ćwiczeń językowych wymagających ruchu, w tym ćwiczeń w parach i małych grupach oraz była odpowiednio wyposażona, tj. z dostępem do słowników, pomocy wizualnych,

odtwarzacza płyt CD/plików dźwiękowych, komputera ze stałym łączem internetowym;

1. stwarzanie sytuacji edukacyjnych sprzyjających poznawaniu i rozwijaniu przez dzieci własnych zainteresowań oraz pasji;
2. używanie języka obcego nowożytnego nie tylko jako treści swoistej dla przedmiotu nauczania, ale również jako języka komunikacji podczas zajęć w różnych rodzajach

interakcji, tj. zarówno nauczyciel – uczeń, jak i uczeń – uczeń. Język obcy nowożytny powinien – docelowo – stać się głównym narzędziem komunikacji podczas zajęć, nie wyklucza to jednak używania podczas zajęć języka rodzimego, np. do przekazania przez

ucznia w języku polskim ogólnego sensu słuchanego tekstu w języku obcym nowożytnym;

1. wykorzystywanie autentycznych materiałów źródłowych (zdjęć, filmów, nagrań audio, książeczek), w tym z użyciem narzędzi związanych z technologiami informacyjno komunikacyjnymi, takich jak np. tablice interaktywne z oprogramowaniem, urządzenia mobilne;
2. przeprowadzanie „na bieżąco” nieformalnej diagnozy oraz systematyczne przekazywanie uczniowi i jego rodzicom (opiekunom prawnym) – w sposób zrozumiały i czytelny dla odbiorcy – informacji zwrotnej na temat poziomu osiągnięć/postępów ucznia w zakresie

poszczególnych umiejętności językowych;

1. zachęcanie uczniów do podejmowania próby samooceny własnej pracy i stosowania

różnych technik służących uczeniu się. Nauczyciele powinni zachęcać uczniów do pracy

własnej z wykorzystaniem filmów (np. bajek),zasobów internetu i książek (np. książeczek z obrazkami), w odpowiednim zakresie i stosownie do wieku uczniów. W szkole powinny być

organizowane wydarzenia związane z językami obcymi nowożytnymi, np. konkursy, wystawy, dni języków obcych, zajęcia teatralne, udział w programach europejskich typu e Twinning;

1. wykorzystanie zajęć z języka obcego nowożytnego do kształtowania postawy ciekawości, szacunku i otwartości wobec innych kultur, niekoniecznie tylko tych związanych z językiem docelowym, np. przez zachęcanie uczniów do refleksji nad zjawiskami typowymi dla kultur innych niż własna oraz stosowanie odniesień do kultury, tradycji i historii kraju pochodzenia uczniów.

Formy oceniania bieżącego oraz śródrocznego

Kontrola wyników obejmuje kontrolę w/w sprawności językowych związanych z omawianymi tematami.

Ocenianie bieżące polega na wystawianiu ocen od 1 do 6.

Skala oceniania:

6 – poziom znakomity

5 – poziom wysoki

4 – poziom dobry

3 – poziom przeciętny

2 – poziom niski

1 – poziom bardzo niski

Ocenie podlegają:

• odpowiedzi ustne (materiał z 2-3 ostatnich jednostek lekcyjnych)

Techniki sprawdzania: wydawanie poleceń wymagających reakcji werbalnej lub

pozawerbalnej, zadawanie pytań do tekstu, zadawanie pytań do obrazka, nazywanie

rzeczy, zwierząt, osób i ich cech, czynności, zjawisk, porządkowanie obrazków według

instrukcji, uzupełnianie lub kończenie rozpoczętych zdań, recytacja lub śpiew poznanych wierszyków wyliczanek i piosenek,

• prace pisemne (testy, ksero, zeszyty, zeszyt ćwiczeń)

Techniki sprawdzania: uzupełnianie brakujących liter w wyrazie, łączenie wyrazów

z obrazkiem, podpisywanie ilustracji, zaznaczanie odpowiedniego wyrazu z dwóch lub trzech podanych odnoszącego się do ilustracji, wypełnianie luk poprzez wstawienie

odpowiedniego wyrazu z pamięci lub z kilku podanych pod tekstem,

• czytanie ze zrozumieniem

Techniki sprawdzania: sprawdzanie poprawności czytania pod względem płynności

i właściwej wymowy poszczególnych wyrazów i zdań, sprawdzanie poziomu zrozumienia tekstu, zadawanie pytań do tekstu,

• aktywność ucznia

Oceniany jest czynny udział ucznia na lekcji, oraz dodatkowe prace i umiejętności pracy w grupie.

Ocenę wpisuje się do dziennika elektronicznego.