Dziś obchodziliśmy kolejną rocznicę wyboru Karola Wojtyły na papieża.

Pamiętne wydarzenie z 16 października 1978 roku uczciliśmy uroczystym apelem,

oczywiście z udziałem sztandaru z imieniem naszego Patrona Jana Pawła II.

  

    

Po odśpiewaniu hymnu szkoły przedstawiciele Samorządu Uczniowskiego oraz Rady Rodziców udali się przed szkołę złożyć kwiaty i zapalić znicze przed pomnikiem Papieża.

  

   

Po ich powrocie szkolni artyści w niecodzienny sposób starali się odświeżyć naszą pamięć o tym najlepszym z najlepszych Nauczycielu.

Najpierw dotarły do nas słowa, które  31 lat temu obwieściły światu wynik konklawe.

   

 

   

Potem byliśmy świadkami wywiadów z osobami, które Jana Pawła II znały osobiście.

Najpierw tajniki z życia codziennego Papieża zdradzały dziennikarce siostry zakonne,

   

   

  

które na co dzień przebywały z Ojcem Świętym - gotowały mu, podawały do stołu. Od nich dowiedzieliśmy się, że Papież swój pracowity dzień zaczynał o godzinie 5.00, że śniadanie jadł dopiero po mszy świętej, lubił szarlotkę i sernik...

Kolejną postacią, która osobiście zetknęła się z Papieżem i udzieliła wywiadu naszej szkolnej dziennikarce, był ojciec Andrzej.

  

   

Kapucyn ten miał zaszczyt przyjąć święcenia kapłańskie z rąk Ojca Świętego i mówił nam o swoich przeżyciach z tego dnia.

Po nim dziennikarka rozmawiała z małżeństwem, któremu ślubu udzielił nie kto inny jak właśnie Jan Paweł II. Zapamiętali Jego słowa, że w życiu każdego człowieka najważniejsza jest miłość.

   

   

Zaś harcerka, która była na spotkaniu młodych z Ojcem Świętym, wspominała Jego wskazówki, aby podążać za Chrystusem, naszym nieodłącznym przyjacielem.

   

   

 Następną osobą, z którą rozmawiano na naszej szkolnej scenie, była schorowana kobieta uczestnicząca niegdyś w spotkaniu chorych z Ojcem Świętym. 

  

  

  Na koniec dziennikarskiego zwiadu na scenę wkroczyła grupka dzieci, które nie mogły znać Papieża osobiście, ale widziały go w telewizji, wiele o nim słyszały, bo uczęszczają do szkoły noszącej Jego imię!

  

  

   

Spotkanie rocznicowe zakończyło się wspólnym odśpiewaniem ulubionej Papieskiej pieśni "Barka". Może ulubionej nie tylko przez Papieża, tak wiele osób szeroko otwierało usta:

  

     

ci najmłodsi,

  

    

ciut starsi,

   

    

i ci prawie duzi,

  

    

znów inni najmłodsi

   

  

i ich nieco starsi koledzy...,

  

wreszcie i cała szkoła!